നീലാകാശം പച്ചക്കടൽ ചുവന്ന ഭൂമി

ഗുണപരമായ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ, ന്യൂജനറേഷൻ കുട്ടികളിൽ നിന്ന് മികച്ച മേക്കിങ്ങിനപ്പുറം ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ടതില്ല എന്ന നിരൂപകമതത്തിനുള്ള ഒരു കുഞ്ഞു തിരിച്ചടിയാണ് ഈ സിനിമയുടെ ഭൂമിയും ആകാശവും. താരങ്ങളുടെ സിനിമയിൽ നിന്ന് സംവിധായകന്റെ സിനിമയിലേക്കുള്ള ഒരു transition ഇതിലുണ്ട്. മേക്കിങ്ങിലെ പുതുമയ്ക്കൊപ്പം ഉള്ളടക്കത്തിന്റെ പ്രാധാന്യത്തിലേയ്ക്കുള്ള മടക്കം ശ്രദ്ധേയമാണ്. മലയാളഭാഷയിൽ ഒരിന്ത്യൻ സിനിമ പിടിക്കാനുള്ള വിനീതശ്രമമായും കാണാം. ഒരു ടിപ്പിക്കൽ ക്ലീഷേ പ്രണയപശ്ചാത്തലം നമുക്കിപ്പോഴും അനിവാര്യമാണെങ്കിലും മതമെന്ന സമകാലികസമസ്യയെ അല്പം ഗൌരവമായി അഡ്രസ്സ് ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ചില രാഷ്ട്രീയപ്രമേയങ്ങളെയും തൊട്ടു കടന്നുപോകുന്നുണ്ട്. നന്ന്. റോഡ് മൂവീയുടെ സാധ്യതകൾ ഉപയോഗിച്ച് പുതിയ ഇന്ത്യയുടെ റഫ് സ്കെച്ച് വരയ്ക്കാനുള്ള നീക്കം അഭിനന്ദനാർഹം. കണ്ടിരിക്കെ, Walter Salles-ന്റെ The Motorcycle Diaries ഓർമ്മവരുന്നുണ്ട് എന്നതു നേരാണ്. ചെറിയ ചെഗുവേരയുടെ ലോകസഞ്ചാരം മാത്രമല്ല ആ ഡയറിയും സിനിമയും ഒരുപോലെ പ്രശസ്തമാണല്ലോ. ഈയൊരു റോഡ് മൂവീയുടെ ശില്പം അതേപടി ആവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. ലോകസിനിമയുടെ ഫോർമാറ്റിലേക്കു വളരാനുള്ള ശ്രമം അതിലെ ശരിയുമാണ്. എനിവേ, മതത്തിന്റെ പേരിൽ വേട്ടയാടപ്പെടുന്ന മനുഷ്യന്റെ കഥ, ലോകമനുഷ്യന്റെ, മാനവികതയുടെ കഥ തന്നെയാണ്.